Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ειναι η ωρα που δε νιωθω καλα

και θελω να βαψω τα μαλλια μου.
ή να παρω το πρωτο τρενο για να ερθω κοντα σου.
σκληρη πραγματικοτητα:αλιεν σεκς φιντ,καθολου καφες.
σκοτεινη σκοτεινιλα, θανασιμη.
ειναι οι γαμημενες συνθηκες.
ειναι το γαμημενο συναισθημα.
μερες περνουν.

κομπλεκς.

το εχω κι εγω.
το εχεισ κι εσυ.
ειμαστε ολοι θυματα
των εαυτων μας.
ποναμε γιατι δε μοιαζουμε.
μοιαζουμε γιατι ποναμε.
δεν μπορω να σου εξηγησω ποσο παρανοικη αισθανομαι.
δεν μπορω να σου εξηγησω ποσο γρηγορα τρεχεισ.
φοβαμαι κι εσενα κι εμενα
που δεν κοιταχτηκαμε στα ματια τις τελευταιες πεντε μερες.

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

______________

δεν μου αρεσει πλεον να γραφω
δεν μου αρεσει πια να κοιταζω
θελω να βγω
απ'το κορμι μου
να σπασω καθε αλυσιδα που με πνιγει εκ γενετης
τα κομπλεκσ σασ να πεταξω και να σασ φτυσω στα μουτρα
αθλιοι.
ειστε αθλιοι, εγκλωβισμενοι στην επιδερμιδα
σκιζω την σαρκα σας
με τους σαρκοφαγους μου κυνοδοντες
σκιζω την σαρκα σας
με το ψυχωτικο μου είναι

στο τελος

θα βαψω τα χειλη μου μαυρα
θα βαψω τα χειλη μου μαυρα
θα σε φιλησω να γινεισ σκοταδι
και θα φυγω με μια πορτοκαλι σακαρακα
το βραδυ θα με ξερασει
οπως με ξερνας καθε που με γαμας
κυριολεκτικα και μεταφορικα
με γαμας με γαμας με καταστρεφεις
με καταπινεις καθε δευτερολεπτο που με ακουμπας
κι εγω γουσταρω να πεθαινω
γουσταρω να εξοντωνομαι
αυτοκτονω/δολοφονουμαι
αυτοκτονω/σκοτωνω
σαγαπω.

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

modern sickness

we've fucked eachother
we've fucked up eachother
strangers turn to lovers
lovers turn to friends
but still we cannot hide our loneliness

kissing with alcoholic lips
the past seems so far
i will never live in regret
cause a child can only feel
and thought is never an option

you are not alone
because i have touched you
and our nights become
sounds never forgotten

wanderlust

can't keep my feet on the ground
i have to get away
from these days
these feelings are trapping me
and i can't escape from august

it's been months i'm on the run
don't you know the reason?
i got no need of you
and i'm in denial

i will never be alone
for from now on
promises will mean nothing
and memories will hide in boxes
forever on
forever on

i wil run.

dust on the floor

meaningless dreams
just to fill my subconscience
cause i don't want to sleep
i just have to
and i don't want to leave
but i can

dead by choice
emotional suicide
a leap
you will never take
and you will never understand
why i'm leaving

for i am more alone
than when i was a fetus
i am more alone
than when i'll be in my grave

maybe it's just my imagination

i wish the end was not predictable
i had to go inside my shell
i kill something before it dies
so i can predict the pain

i choose not to live
i choose not to die
i shed my tears in apathy
a future unknown, a future unlived

better alone
than with a beatless heart
better to be dead
than to be old.

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

in/human nature

so let me suck the love out of you
i'll let you suck mine
you know there's a time for fear
but it's after life

you can do whatever you like
to my soul today
and if you survive i'll kiss your eyes
and say goodbye

cause after you've sucked all the love
out of me
you'll scare my soul away

then life will never be the same.

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

μηχανικες αναπαντητες

και σαγαπω για καληνυχτα.
ανησυχω μηπωσ ξεχασεισ το προσωπο μου.

τρεις βαθμοι κελσιου

ειναι οι φωνεσ που μου μιλουν πριν κοιμηθω
ο μονος λογος που αυτη τη στιγμη δε νιωθω ολομοναχη.
δεν ειναι οτι ζηταω πολλα. απλως κοιταξου στον καθρεφτη
και θα δεις τι με ποναει.

κι αναρωτιεμαι τι καιρο εχει εκει που εισαι.
κι αν οι παρεες σου σαγαπουν οπωσ εγω.

σιγουρα θαχει κρυο μα οχι σαν αυτο μεσα μου.
σιγουρα θαχεισ αγαπη, μα οχι σαν την δικη μου.

η απουσια σου

με ξεκοιλιαζει.

δεν γουσταρω

η ευτυχια μου να βασιζεται στην υπαρξη καποιων ανθρωπων στην ζωη μου.
αφου κι εσυ μια μερα θα φυγεις.

χθες με φοβηθηκα.

με ρωτησαν αν θελω να τα ξαναβρω μαζι σου
κι απαντησα ναι χωρις να το σκεφτω.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Tι κακο θα μπορουσε να φερει ο πολεμος στο παιδι και στο πατερα του.

Ο πολεμος ειναι ο,τι χειροτερο μπορει να συμβει στον ανθρωπο. Στο παιδι και στον πατερα του θα μπορουσε να γινοταν μεγαλο κακο οπως και σε μας. Θα μπορουσαν να γινοντουσαν παραλυτοι. Η θα μπορουσαν να ειχαν πεθανει. Τετοιο κακο δυστυχως θα μπορουσε να ειχε γινει. Θα μπορουσαν ομως και να σωνονταν. Μονο καποιος τυχερος θα μπορουσε να σωθει απο τον πολεμο.


Κ.Π Δ'2